Maxime Le Forestier - urodził się 10 lutego 1949 roku w Paryżu. Jego prawdziwym imieniem jest Bruno. Podczas studiów poznałem jego pierwszy album "Mon frère", wydany w 1972 roku. Od razu polubiłem jego charakterystyczny głos i sposób interpretacji utworów. Jest autorem słów i muzyki, chyba większości wykonywanych przez siebie piosenek. Ta, którą Wam dziś proponuję jest jedną z pierwszych, które napisał. Ukazała się na jego "dziewiczej" płycie (45 obrotów) w roku 1969. La petite fugue - muzykę skomponował Nachum Heiman, słowa napisał Maxime ze swoją siostrą, Catherine, która również wybrała karierę piosenkarską.
C'était toujours la même
Mais on l'aimait quand même
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
On était malhabiles
Elle était difficile
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
Eléonore attaquait le thème au piano
On trouvait ça tellement beau
Qu'on en arrêtait de jouer pour l'écouter
Elle s'arrêtait brusquement et nous regardait
Du haut de son tabouret
Et disait reprenez mi fa mi fa mi ré
C'était toujours la même
Mais on l'aimait quand même
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
On était malhabiles
Elle était difficile
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
Souviens-toi qu'un violon fut jeté sur le sol
Car c'était toujours le sol
Qui gênait Nicolas quand il était bémol
Quand les voisins commençaient à manifester
C'était l'heure du goûter
Salut Jean-Sébastien et à jeudi prochain
C'était toujours la même
Mais on l'aimait quand même
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
On était malhabiles
Elle était difficile
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
Un jour Eléonore a quitté la maison
Emportant le diapason
Depuis ce jour nous n'accordons plus nos violons
L'un après l'autre nous nous sommes dispersés
La fugue seule est restée
Et chaque fois que je l'entends c'est le printemps
C'était toujours la même
Mais on l'aimait quand même
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
On était malhabiles
Elle était difficile
La fugue d'autrefois
Qu'on jouait tous les trois
la même - ta sama
on l'aimait - bezosobowy zaimek on w tym przypadku zastępuje zaimek nous; l' - to oczywiście la w funkcji dopełnienia bliższego, zatem - lubiliśmy ją
une fugue - fuga (utwór muzyczny)
autrefois - innym razem, ale d'autrefois to - dawny, z dawnych czasów, z przeszłości
tous les trois - wszyscy troje
malhabile - niezręczny
difficile - trudny
attaquer - atakować, także w przenośni, po polsku można czasem powiedzieć: wziąć się z czymś za bary
un piano - pianino, fortepian (choć ten ostatni dosłownie to un piano à queue, ale tego wyrażenia używa się rzadko)
trouver - znajdować, tu: ocenić, uznać za coś, osądzić. Po polsku też się kiedyś mówiło: znajduję Panią dziś wyjątkowo piękną
tellement - tak, aż tak
arrêter de faire qch - przestać co robić
s'arrêter - zatrzymać się
brusquement - nagle, gwałtownie
du haut de - z góry czegoś
reprendre - podjąć coś na nowo, zacząć od nowa
se souvenir - przypominać sobie
un violon - skrzypce; UWAGA! w języku francuskim ten rzeczownik wytępuje w liczbie pojedynczej
le sol - 1. ziemia, ale także 2. sol w gamie muzycznej
gêner qn - przeszkadzać komuś
un voisin - sąsiad
manifester - manifestować, okazywać
le gouter - podwieczorek
Jean-Sebastien - to oczywiście Jan Sebastian Bach, jeden z największych kompozytorów, autor również pięknych fug
à jeudi prochain - do następnego czwartku
emporter qch - zabrać coś ze sobą
le diapason - kamerton (takie małe coś służące do strojenia instrumentów muzycznych)
depuis - od
accorder les violons - stroić skrzypce
l'un après l'autre - jedno za drugim
se dispercer - rozbiec się, rozproszyć się
