Le petit bal perdu - Bourvil

Bourvil, francuski aktor urodzony w 1917 roku, zmarł w wieku 57 lat w wyniku choroby nowotworowej (choroba Kahlera). Zagrał w kilkudziesięciu filmach. W 1964 i 1966 stworzył znakomite kreacje u boku Louis de Funèsa w Corniaud (Gamoń) i La Grande Vadrouille (Wielka Włóczęga). Współpracował także przy produkcji filmów. Był chodzącą encyklopedią historii francuskiej piosenki, i może to zainteresowanie skłoniło go również do śpiewania. Nie był obdarzony wielkim głosem, ale czystym, dźwięcznym, jak możecie usłyszeć w klipie poniżej... 

"Le petit bal perdu"

 

Czy zauważyliście,
że  wykonał tę piosenkę prawie bez żadnego gestu?
Mało kto tak potrafi!

C´était tout juste après la guerre,
Dans un petit bal qu´avait souffert.
Sur une piste de misère,
Y´en avait deux, à découvert.
Parmi les gravats ils dansaient
Dans ce petit bal qui s´appelait...
Qui s´appelait...
qui s´appelait...
qui s´appelait...

{Refrain:}
Non je ne me souviens plus
du nom du bal perdu.
Ce dont je me souviens
ce sont ces amoureux
Qui ne regardaient rien autour d´eux.
Y´avait tant d´insouciance
Dans leurs gestes émus,
Alors quelle importance
Le nom du bal perdu?
Non je ne me souviens plus
du nom du bal perdu.
Ce dont je me souviens
c´est qu´ils étaient heureux
Les yeux au fond des yeux.
Et c´était bien...
Et c´était bien...

Ils buvaient dans le même verre,
Toujours sans se quitter des yeux.
Ils faisaient la même prière,
D´être toujours, toujours heureux.
Parmi les gravats ils souriaient
Dans ce petit bal qui s´appelait...
Qui s´appelait...
qui s´appelait...
qui s´appelait...

{au Refrain}

Et puis quand l´accordéoniste
S´est arrêté, ils sont partis.
Le soir tombait dessus la piste,
Sur les gravats et sur ma vie.
Il était redevenu tout triste
Ce petit bal qui s´appelait,
Qui s´appelait...
qui s´appelait...
qui s´appelait...

Non je ne me souviens plus
du nom du bal perdu.
Ce dont je me souviens
c'est de ces amoureux
Qui ne regardaient rien autour d´eux.
Y´avait tant de lumière,
Avec eux dans la rue,
Alors la belle affaire
Le nom du bal perdu.
Non je ne me souviens plus
du nom du bal perdu.
Ce dont je me souviens
c´est qu´on était heureux
Les yeux au fond des yeux.
Et c´était bien...
Et c´était bien.

juste après la guerre - tuż po wojnie

tout - może być użyte w kilku znaczeniach. Tutaj pozwala jeszcze bardziej uściślić czas; możemy to oddać po polsku np. w taki sposób - tuż tuż po wojnie

un bal - to zabawa taneczna, bal, ale tu, w piosence, oznacza lokal, w którym organizuje się tańce.

qu'avait souffert - choć nie powinno się tak robić, qui zostało ściągnięte do qu' czyli powinno być "qui avait souffert" (taka licentia poetica)

souffrir - cierpieć, doświadczyć, tu, jak mi się wydaje, w znaczeniu lokalu zniszczonego w czasie wojny

une piste - tu: parkiet (do tańca). Kiedyś wodzirej mówił: zapraszamy wszystkie pary na parkiet!

la misère - to nędza, niedola. Rzeczownik poprzedzony przyimkiem "de" daje nam sens przymiotnikowy, zatem...

de misère - to nędzny, biedny, ubogi, byle jaki

Y'en avait deux - to oczywiście Il y'en avait deux - było ich dwoje

à découvert - otwarcie, nie kryjąc się

des gravats - słowo rodzaju męskiego, używane tylko w liczbie mnogiej - gruzy, ruiny

perdu - oczywiście participe passé czasownika perdre - tu: w znaczeniu zagubiony (np. zagubiony w ruinach)

se souvenir de q.ch. - pamiętać o czymś, przypominać sobie coś. Przypominam przy okazji, że jego synonim se rappler jest używany bez żadnego przyimka. (Je me souviens du nom du bal ale Je me rappelle le nom du bal)

une insouciance - beztroska

ému - poruszony, wzruszony        

une importance - znaczenie, waga, zatem quelle importance?, to jakie to ma znaczenie?.

ils étaient heureux les yeux au fond des yeux - czy można to oddać inaczej niż byli szczęśliwi patrząc sobie głęboko w oczy

un verre - to szkło, ale tutaj to kieliszek, szklanka

dans le même (verre) - mimo, że dans to przede wszystkim w, ale tutaj: z tego samego (kieliszka)

sans se quitter des yeux - nie tracąc się z oczu; konstrukcja sans + bezokolicznik jest bardzo popularna w języku francuskim, po polsku oddajemy ją konstrukcją nie + imiesłów czynny

une prière - modlitwa

faire une prière - odmawiać pacierz, tutaj, jak się domyślacie użyte w przenośni

la belle affaire - to wyrażenie ironiczne:  co za problem?