niedziela, 23 marca 2014

Où est-il donc? - mon vieux Paris, interprété par Fréhel

Dla mojej rodziny i przyjaciół nie jest tajemnicą, że jestem pod wielkim urokiem starych piosenek. Jedną z nich jest Où est-il donc? śpiewana przez francuską piosenkarkę o pseudonimie Fréhel . Swoją karierę artystyczną rozpoczęła jeszcze przed I wojną światową. W latach dwudziestych zniknęła ze sceny z powodu osobistych tragedii, przez które popadła w alkoholizm i narkomanię. W latach trzydziestych wróciła na scenę, zagrała z kilku filmach. W jednym z nich, Pépé le Moko z 1936 roku, zaśpiewała piosenkę, która jest wspomnieniem o przemijającym Paryżu. Dla niej, Paryżu lat trzydziestych, dla mnie Paryżu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych...




Y´en a qui vous parlent de l´Amérique
Ils ont des visions de cinéma
Ils vous disent " quel pays magnifique
Notre Paris n´est rien auprès d´ça "
Ces boniments-là rendent moins timide,
Bref, on y part, un jour de cafard...
Encore un de plus qui, le ventre vide
A New-York cherchera un dollar
Parmi les gueux et les proscrits,
Les émigrants aux cœurs meurtris;
Il dira, regrettant Paris

Refrain:
Où est-il mon moulin de la Place Blanche?
Mon tabac et mon bistrot du coin?
Tous les jours pour moi c´était Dimanche!
Où sont-ils les amis les copains?
Où sont-ils tous mes vieux bals musette?
Leurs javas au son de l´accordéon
Où sont-ils tous mes repas sans galette?
Avec un cornet de frites à deux ronds
Où sont-ils donc?

Mais Montmartre semble disparaître
Car déjà de saison en saison
Des Abbesses à la Place du Tertre,
On démolit nos vieilles maisons.
Sur les terrains vagues de la butte
De grandes banques naîtront bientôt,
Où ferez-vous alors vos culbutes,
Vous, les pauvres gosses à Poulbot?
En regrettant le temps jadis
Nous chanterons, pensant à Salis,
Montmartre ton "De Profundis! "

Refrain:
Où est-il mon moulin de la Place Blanche?
Mon tabac et mon bistrot du coin?
Tous les jours pour moi c´était Dimanche!
Où sont-ils mes amis mes copains?
Où sont-ils tous mes vieux bals musette?
Leurs javas au son de l´accordéon
Où sont-ils tous mes repas sans galette?
Avec un cornet de frites à deux ronds
Où sont-ils donc?

Où sont-ils tous mes vieux bals musette?
Leurs javas au son de l´accordéon
Où sont-ils tous mes repas sans galette?
Quand je bouffais
Même sans avoir un rond.
Où sont-ils donc ?

______________________________________

un boniment - blaga, bzdura
un cafard - chandra
un gueux - żebrak, nędzarz
un proscrit - wygnaniec
mon tabac to oczywiście forma skrócona od  mon bureau de tabac  czyli czegoś w rodzaju kiosku, gdzie można było kupić nie tylko prasę, papierosy ale również wypić filiżankę kawy
un bal musette - zabawa, jak to się kiedyś mówiło, ludowa
une galette - okrągłe i płaskie ciasto, tu: moneta, pieniądz
un cornet de frites à 2 ronds - rożek z frytkami za 2 "moniaki"
un terrain vague - pusty, opuszczony, "dziki" plac
une butte - pagórek, wzgórze
une culbute - fikołek
bouffer - wcinać czyli jeść
un rond - pieniądz, moneta  (je n'ai pas un rond = nie mam ani grosza)


 la java - w XX wieku charakterystyczna muzyka francuskich miast i miasteczek,
najczęściej grana na akordeonie,


a także taniec popularny do lat 50-tych


La Place Blanche w Paryżu  
to plac położony w pobliżu słynnego kabaretu Moulin Rouge 
(zdjęcie Wikipedia)

La place du Tertre (Montmartre),
to obowiązkowy punkt w programie zwiedzania Paryża
(zdjęcie Wikipedia)

Les Abbesses - to najgłębiej położona stacja metra (36 metrów pod poziomem ulicy), z której można wspiąć się na wzgórze Montmartre (la butte Montmartre), dawną dzielnicę paryskiej bohemy, gdzie na początku XX wieku mieszkali m.in. Picasso i Utrillo. Sam plac wziął swoją nazwę od określenia le tertre, co oznacza wzgórze z płaskim szczytem. Stacja zaś zapożyczyła nazwę od placu des Abbesses, przypominającego o istnieniu od 1134 do czasów Rewolucji Francuskiej, dokładnie do 1790, klasztoru Abbaye des Dames de Montmartre (une abesse = opatka, ksieni).
un gosse à Poulbot = un poulbot = un titi parisien = dziecko ulicy, mały cwaniak, który potrafi sobie dać radę w każdej sytuacji. Po polsku określany jako gawrosz, od imienia Gavroche, małego bohatera z Nędzników Wiktora Hugo.
Francisque Poulbot  (1879 - 1946) - rysownik francuski, znany między innymi z wielu ilustracji i plakatów, na których malował paryskie "łobuziaki".


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz